Η πανδημία από τον ιό COVID-19 έφερε την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα μπροστά σε πρωτόγνωρες προκλήσεις για τη διασφάλιση της υγείας των πολιτών σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην αρχική αμηχανία των επιστημόνων υγείας προκρίθηκε ως βέλτιστη προσέγγιση η τακτική των lockdowns για την αποφυγή της διασποράς της νόσου και την προφύλαξη των συστημάτων υγείας από την υπερβολική πίεση που θα προκαλούσε η αθρόα προσέλευση των πολιτών για νοσηλεία σε νοσοκομεία.
Μια άμεση παρενέργεια αυτής της τακτικής αποτέλεσε ο περιορισμός των αθλητικών δραστηριοτήτων κυρίως σε συλλογικό επίπεδο που είχε ως πρωτοφανή συνέπεια την καθολική αναβολή παγκόσμιων διοργανώσεων όπως οι Ολυμπιακοί αγώνες του Τόκυο το 2020.

Ως επακόλουθο εμφανίστηκαν περιορισμοί και στην ατομική αθλητική δραστηριότητα με αποτέλεσμα την κινητοποίηση των υγειονομικών φορέων για την λεπτομερή ενημέρωση του κοινού και δημόσιων φορέων με στόχο της διατήρηση της ευεργετικής ατομικής αθλητικής δραστηριότητας τόσο για την προσωπική ευεξία αλλά και ως ψυχολογικό διέξοδο στον καθημερινό εγκλεισμό στο σπίτι.

Οι αθλητικές δραστηριότητες κατηγοριοποιήθηκαν σε 5 ομάδες κινδύνου ανάλογα με τον κίνδυνο να προκαλέσουν διασπορά του ιού ή να εκθέσουν τον αθλητή σε υψηλό κίνδυνο να νοσήσει και ο ίδιος. Στις δύο πρώτες κατηγορίες χαμηλού κινδύνου εντάσσονται οι ατομικές ή οικογενειακές δραστηριότητες εντός ατομικού χώρου ενώ ο ανταγωνιστικός αθλητισμός αλλά και ο αθλητισμός που περιλαμβάνει μετακινήσεις εκτός της γεωγραφικής περιοχής που διαβιούν οι αθλούμενοι αυτόματα τους εντάσσει στις τρεις κατηγορίες υψηλού κινδύνου. Βασική προϋπόθεση για την έναρξη χαμηλού κινδύνου άθλησης είναι φυσικά σύμφωνα και με τον Αμερικανικό οργανισμό πρόληψης νοσημάτων η απουσία συμπτωμάτων που να παραπέμπουν σε λοίμωξη λόγω της πανδημίας όπως πυρετός, ανοσμία, αγευσία ή έντονος πονοκέφαλος καθώς και η επαφή με γνωστό φορέα της νόσου.

Οι αθλητές θα πρέπει να φέρουν το δικό τους ατομικό εξοπλισμό και να μην δανείζονται αντικείμενα από συναθλητές τους αλλά και να τηρούν σχολαστικά τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας που ισχύουν για όλη την κοινότητα όπως η απολύμανση των χεριών και η τήρηση απόστασης ασφαλείας από τυχόν άλλους αθλητές τουλάχιστον δύο μέτρων.

Συστήνεται η αποφυγή χειραψιών επαφών με τους συναθλητές. Η χρήση μάσκας κρίνεται απαραίτητη αν και υπάρχει μεγάλη δυσφορία από την πλευρά των αθλούμενων λόγω του αισθήματος δυσφορίας το οποίο προκαλεί.

Καθοριστικό ρόλο στην επανένταξη και ατομική άθληση συστήνεται να διαδραματίζουν οι προπονητές των αθλητών μέσω των οποίων κρίνεται απαραίτητη η επικοινωνία και ενημέρωση όλων των παραπάνω προφυλάξεων αλλά και ο προσωπικός παραδειγματισμός με τη στάση τους και τη συμπεριφορά τους.

Πολλά σημαντικά όμως ερωτήματα εγείρονται και από συμπολίτες μας που νόσησαν μέσα στην πανδημία και απευθύνονται στις υγειονομικές αρχές για να ενημερωθούν για τη διαδικασία επανένταξής τους σε αθλητικές δραστηριότητες. Είναι γνωστό ότι ένας στους πέντε ασθενείς που θα νοσήσει από κορωνοϊό θα εμφανίσει και καρδιολογικό πρόβλημα όπως μυοκαρδίτιδα που είναι η συχνότερη εκδήλωση. Σε αυτούς τους ασθενείς λόγω του οιδήματος και της φλεγμονής που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της λοίμωξης στα μυοκαρδιακά κύτταρα κρίνεται απαραίτητη, σύμφωνα και με τις τελευταίες οδηγίες της Ομάδα Εργασίας Καρδιολογίας του Αμερικανικού Κολλεγίου Αθλημάτων και Άσκησης που ανανεώθηκαν προ διμήνου, η ενδελεχής αξιολόγηση από καρδιολόγο. Πρέπει να γίνει αιματολογικός έλεγχος που θα αναδείξει την επάνοδο των καρδιακών ενζύμων εντός φυσιολογικών ορίων αλλά και (κατά την κρίση του ειδικού) πιθανής διενέργεια υπερηχοκαρδιογράφηματος και ενδεχομένως 24ωρης παρακολούθησης του καρδιακού ρυθμού (Holter).

Παράλληλα σε ασθενείς οι οποίοι διασωληνώθηκαν κατά τη νοσηλεία τους και στους οποίους η ατομική αθλητική δραστηριότητα κρίνεται περισσότερο απαραίτητη για την συντομότερη επανένταξη στις καθημερινές δραστηριότητες τους συστήνεται οι αρχικές τους ασχολίες να ξεκινούν σε περιβάλλον οργανωμένου κέντρου αποκατάστασης με παρουσία εξειδικευμένου προσωπικού για ασθενείς με παρόμοια προβλήματα.

Συμπερασματικά η άθληση σε ατομικό επίπεδο αλλά και ως μέτρο για την αποκατάσταση της υγείας μετά από λοίμωξη κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 κρίνεται επιβεβλημένη τόσο ως μέτρο για την ατομική ευεξία αλλά και ως μέτρο για την ψυχολογική υποστήριξη στην ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο του εγκλεισμού. Πρέπει όμως να πραγματοποιηθεί τηρώντας αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις έτσι ώστε να μην μετατραπεί από ευεργετικό μέτρο σε πυρήνα διάδοσης της νόσου.