Του Σπύρου Παπαϊωάννου, Διευθυντού της Καρδιολογικής Κλινικής του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών

Η νόσος COVID-19 αν και συσχετίζεται συνήθως με λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος, μπορεί, ωστόσο, να καταστεί παθογόνος και για την καρδιά όχι μόνο σε ασθενείς πάσχοντες ή με υποκείμενη γνωστή καρδιοπάθεια, αλλά για όλο τον πληθυσμό ανεξαρτήτου ηλικίας. Η νόσος προκαλεί διαταραχή του μηχανισμού πήξεως με αποτέλεσμα να δημιουργούνται έντονοι θρομβογενείς παράγοντες. Αυτοί οι θρόμβοι κυκλοφορούν μέσα στον οργανισμό σαν έμβολα, με πιθανότητα να προκαλέσουν μαζική πνευμονική εμβολή στους πνεύμονες, αλλά και μέσα στον οργανισμό. Σε αυτήν την περίπτωση άνηκε ο άτυχος Γερμανός καθηγητής στην Κρήτη. Ωστόσο, πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση που τυγχάνει προσοχής από τους ερευνητές και τους ιατρούς, αλλά δεν είναι πολύ σύνηθες να συμβεί. Ο νέος κοροναϊός, όπως και οι υπόλοιποι κοροναϊοί, έχουν πολύ μεγάλο φλεγμονώδες φορτίο για τον οργανισμό, προσβάλλοντας δυνητικά εκτός από τους πνεύμονες και το μυοκάρδιο. Πέρα από τους ασθενείς υψηλού κινδύνου, δηλαδή ασθενείς που έχουν καρδιακή ανεπάρκεια, διαγνωσμένη καρδιομυοπάθεια, ασθενείς που έχουν περάσει οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, ασθενείς με σοβαρές αρρυθμίες και ασθενείς με σοβαρές βαλβιδοπάθειες, οι οποίοι πρέπει να προσέχουν ιδιαιτέρως, δυστυχώς η νόσος προσβάλει και υγιείς ανθρώπους επιφέροντας επιπλοκές στη λειτουργία της καρδιάς κ Υπολογίζουμε ότι οι ασθενείς σε ποσοστό από 12-20% μπορεί να νοσήσουν από τη νόσο μυοκαρδίτιδα. Πρόκειται για μια ισχυρή προσβολή του μυοκαρδίου που μπορεί να προσβάλλει υγιείς ανθρώπους και έχει όμοιες επιπτώσεις με αυτές του εμφράγματος.  Δηλαδή, προκαλείται νέκρωση του καρδιακού μυός, προκαλώντας καρδιακή ανεπάρκεια, αλλά και κακοήθεις αρρυθμίες που μπορεί δυνητικά να επιφέρουν και το θάνατο. Τα συμπτώματα στον ασθενή μπορεί να παρομοιάζουν με αυτά του εμφράγματος, χωρίς να υπάρξει απόφραξις των αρτηριών ή τουλάχιστον σοβαρή αθηρωματική βλάβη που να προκαλεί σημαντικού βαθμού στένωση και για το λόγο αυτό πρέπει να αντιμετωπιστούν εγκαίρως, καθώς μπορεί να επιφέρουν μόνιμες βλάβες στην καρδιά.

Η αντιμετώπιση της νόσου COVID-19 αυτή τη στιγμή γίνεται με τη χρήση τεσσάρων κατηγοριών φαρμάκων. Αντιφλεγμονοδών, αντιπηκτικών, αντιϊκών και αντιμικροβιακών.  Η χρήση της κολχικίνης και της χλωροκίνης για την αντιμετώπιση της νόσου έχει προκαλέσει τελευταία διεθνές ερευνητικό ενδιαφέρον. Η κολχικίνη είναι ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται ήδη από τον το 6^ο αι. μ.Χ. στα βυζαντινά χρόνια για την αντιμετώπιση της ουρικής αρθρίτιδας, καθώς και σε διάφορες ρευματοπάθειες. Η χλωροκίνη είναι ένα αντιφλεγμονώδες φάρμακο με πολύ καλά ποιοτικά χαρακτηριστικά και μπορεί να χορηγηθεί για διάστημα από 3 έως 6 μήνες. Ανησυχία έχει προκαλέσει σε ασθενείς με υπέρταση η φαρμακευτική αντιμετώπιση της νόσου με τη χρήση των φαρμάκων κολχικίνης, ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει τις κατηγορίες των αντιυπερτασικών φαρμάκων, δηλαδή τους αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου του άξονα ??? Δηλαδή, δεν έχει αποδειχθεί αν η κολχικίνη επηρεάζει την κλινική εικόνα του υπερτασικού ασθενούς, ωστόσο η έρευνα είναι σε εξέλιξη. Είναι όμως βέβαιο ότι ένας υπερτασικός ασθενής αν κολλήσει τη νόσο COVID-19 μπορεί να έχει δυσμενέστερη εξέλιξη. Τα τελευταία χρόνια η κολχικίνη χρησιμοποιείται και στην καρδιολογία σε περιπτώσεις περικαρδίτιδος, καθώς βοηθάει πολύ στην προστασία του μυοκαρδίου. Ωστόσο, η χρήση της πρέπει να γίνεται λελογισμένα και κάτω από ιατρική παρακολούθηση και κατευθυντήριες οδηγίες, διότι έχει σοβαρές αντενδείξεις όπως σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια. Η χρήση τόσο της κολχικίνης, όσο και της χλωροκίνης πρέπει να γίνεται αποκλειστικά με τις οδηγίες των ιατρών. Η καλύτερη αντιμετώπιση της νόσου COVID-19 είναι η πρόληψη για το λόγο αυτό πρέπει να συμπεριφερόμαστε όλοι σαν εν δυνάμει πάσχοντες, να ακούμε τις οδηγίες του ΕΟΔΥ και να μη σταματήσουμε να αισιοδοξούμε.